Τα πράγματα ήταν γνώριμα. Η σιγουριά της απόλαυσης επίσης. Ο κόσμος αρκετός αλλά όχι τόσο ώστε να γεμίσει ασφυκτικά το Κύτταρο. Και μέσα σε όλo αυτό καραδοκούσε μία έκπληξη.
Ανταπόκριση: Ειρήνη Κοντογιάννη / Φωτογραφίες: Δανάη Φωκίου (περισσότερες φωτογραφίες εδώ)
Η έκπληξη, ήταν εννοείται οι SklerotikZ. Μία μπάντα ερχόμενη από τη Θεσσαλονίκη, που με μια εντυπωσιακή οπτικοακουστική παρουσίαση, άνοιξε την βραδιά με τους instrumental ήχους της. Με έντονη την πολιτικο-κοινωνικο-πολιτισμική χροιά στα κομμάτια, σταδιακά κυριάρχησαν τα experimental στοιχεία, με μερικά απίστευτα ξεσπάσματα,black metalικά ή hardcoreοειδή, και ό,τι άλλο θες. Ξεφεύγοντας από τα στενά όρια ενός συγκροτήματος, και πειραματιζόμενοι με διαφορετικές εννοιολογικές και αισθητικές πτυχές, σίγουρα αποτελούν μια διαφορετική καλλιτεχνική υπόσταση στη μουσική σκηνή, σε μία πρώτη προσωπική αναγνωριστική επαφή, γεγονός που προκαλεί αν μη τι άλλο το ενδιαφέρον για να τους «ψάξεις» παραπέρα.
Δεν θα κάτσω να εκθειάσω τους Tardive Dyskinesia. Όχι. Όχι. Θα τους «υπερ»-εκθειάσω, γιατί πολύ απλά έτσι αρμόζει η κατάσταση. Από την αρχή μέχρι το τέλος, ήταν απλά άψογα. Μια μπάντα, που προσεγγίζει τα χαώδη μονοπάτια του progressive metal, τεχνικά άρτια, με ένα δίσκο διαμάντι, να υποβόσκει στο φόντο, έφερε όπως και κάθε άλλη φορά σε πέρας μια εκπληκτική εμφάνιση. Μπορεί να υπήρχε μια ανεξήγητη ατονία από την πλευρά του κοινού, με αποτέλεσμα να κουνιούνται μόνο κεφάλια πάνω κάτω, και να μην εξελίσσεται σε απαραίτητα moshpitάκια όπως θα έπρεπε, παρά μόνο προς το τέλος της εμφάνισής τους, ωστόσο, η μπάντα μέχρι το τέλος ήταν εκεί, και έδινε όλη την ενέργεια και τη διάθεση που διέθετε. Το setlist περιλάμβανε και μερικά παλιά κομμάτια, φέρνοντας στο προσκήνιο το “The Sea of See Through Skins”. Μοναδική στιγμή, βεβαίως βεβαίως, ήταν η special guest εμφάνιση της Tάνιας από τους Universe217, η οποία ανέβηκε στη σκηνή, σαν μια από μηχανής θεός «παρέμβαση»,με ιεροτελεστική ατμόσφαιρα και να «εξαφανίζεται» μυσταγωγικά, όπως ακριβώς εμφανίστηκε.
Η βραδιά, ολοκληρώθηκε, με την εμφάνιση των Universe217, με τους ταξιδιάρικους doom ήχους, να κατακλύζουν το Κύτταρο, και η ατμόσφαιρα να αλλάζει. Η επιβλητική παρουσία της Τάνιας, με την «εξωγήινη» φωνή της, και την προσωπική της παρουσία, «γέμισε» τον χώρο. Όπως και κάθε άλλη φορά, δεν πρόκειται απλά για μια live εμφάνιση. Είναι μια τελετουργία, που ξεκινάει από την πρώτη άρθρωση και την πρώτη νότα, και αφού κάνει τον κύκλο της και φτάσει στο τέλος, αναγκάζεσαι να επιστρέψεις στην πραγματικότητα. Μια μπάντα που έχει χτίσει μια επικοινωνιακή σχέση με το κοινό, και μια παρουσία που μένει ανεξίτηλη στη μνήμη καθενός που θα παρευρεθεί σε ένα από τα live τους. Δεδομένου ότι έχουν supportάρει αρκετά ξένα σχήματα, και κάθε φορά θα κλέψουν την παράσταση, αποδεικνύουν με την ιδιαίτερη αυτή performance τους, ότι πλέον δεν θα πρεπε να κάνουν support, αλλά να τους κάνουν support.