Οι Sadhus (The Smoking Community) γαμάνε! Τελεία και παύλα. Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε ώστε να κυκλοφορήσουν το ομώνυμο ντεμπούτο τους και εγώ είμαι ένας γαμημένα τυχερός μπάσταρδος που έχω την τιμή να σας πω μερικά λογάκια για αυτό. Sludge κυρίες, κύριοι και μικρά παιδιά είναι το μουσικό μονοπάτι που αποφάσισαν κινηθούν οι εν λόγω κύριοι και τα πάνε περίφημα. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή για το δίσκο.
Βλέποντας το γαμάτο εξώφυλλο καταλαβαίνεις σχεδόν αμέσως τι θα ακούσεις, έστω και αν ποτέ κατά το παρελθόν δεν έχεις την παραμικρή επαφή με τους Sadhus (TheSmokingCommunity). Εξωτερικό περίβλημα άκρως επιτυχημένο με ένα από τα πιο σάπια εξώφυλλα ever!
Στα της μουσικής τώρα, ο δίσκος ξεκινάει με το ‘Burned By Hand’ και από τον τίτλο και μόνο καταλαβαίνεις ότι και οι Sadhus αλλά και όσοι ακούσουν το δίσκο είναι καμμένοι από χέρι. Οι ταχύτητες του κομματιού είναι αργές, ως πρέπει να κινούνται τα πράγματα, τα φωνητικά σκισμένα και οι μερακλήδες – θεριακλήδες θα στήσουν χορό μόλις το ακούσουν. Η συνέχεια με το ‘Colombian Boat Blues’ είναι ακόμα καλύτερη, μιας και εδώ οι Sadhus συμπηκνώνουν τη φιλοσοφία τους σε ένα κομμάτι το οποίο διαρκεί σχεδόν 2 λεπτά και το οποίο χαρακτηρίζεται από το ανελέητο drummingκαι τα εντελώς σκισμένα φωνητικά! Συνέχεια με το ‘The Smoking Community’ και από τον τίτλο θαρρείς πως οι Sadhus εδώ αποτίουν φόρο τιμής στους οπαδούς του ιδιώματος. Το μπάσο δίνει ένα ρέμπελο τόνο μέχρι να μπουν τα φωνητικά – ουρλιαχτά του Σταύρου στο παιχνίδι. Το κομμάτι είναι τόσο γαμημένα heavy και τα riffs σου καρφώνονται με το πρώτο άκουσμα. ‘Stevaro’ για τη συνέχεια και το heaviness party συνεχίζεται. Στο ’Make Me 20 Euros’ οι Sadhus την βλέπουν σε sludge n’ roll δρόμους και με τα φωνητικά των Mike (LuckyFuneral) και Dani (1000mods) να σιγοντάρουν αυτά του Σταύρου έχουμε ένα από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου! ‘Bamboola’ ονομάζεται το τελευταίο κομμάτι του δίσκου και τα μουσικά τεκταινόμενα επανέρχονται στους γνωστούς βαλτώδεις ρυθμούς.
Γενικότερα η αναμονή για το ντεμπούτο των Sadhus (The Smoking Community) άξιζε τον κόπο, μιας και το εξώφυλλό, η παραγωγή την οποία έχουν επιμεληθεί οι Γιώργος Λεοδής και Brat Broatrigh tη οποία αναδεικνύει τον ήχο των Sadhus. Όλα αυτά όμως δεν θα είχαν καμία σημασία εάν τα κομμάτια αυτά καθαυτά δεν έλεγαν μια!
[stextbox id=”black”]Συνοψίζοντας…!
The Good: Εξώφυλλο, παραγωγή, μα προπάντων τα κομμάτια!
The Bad: –
Βαθμολογία: 4.5 / 5[/stextbox]