Original rock n’ roll στη σκηνή του Gagarin205 υπόσχονται οι Νεοϋορκέζοι The Fleshtones την ερχόμενη Πέμπτη. Με αφορμή αυτή τους την εμφάνιση, ο Γιώργος Χούλλης μίλησε με τον Peter Zaremba για την επιστροφή του συγκροτήματος στη χώρα μας, για τον καινούριο τους δίσκο αλλά και για το εξαιρετικά ενδιαφέρον παρελθόν του.
Γεια σου Peter! Πώς είσαι; Πρώτα απ ‘όλα, θα ήθελα να συζητήσω μαζί σου για το νέο σας άλμπουμ “Wheel of Talent”, το οποίο είναι εκπληκτικό! Πως ήταν κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων; Είσαι ικανοποιημένος από το τελικό αποτέλεσμα;
Είμαι πολύ καλά και ανυπομονώ να επιστρέψουμε στην Ελλάδα. Οι ηχογραφήσεις μας για το “Wheel Of Talent” ήταν κάπως διαφορετικές. Άρχισαν με μια ιδέα που είχα για ένα πιο ακουστικό προσανατολισμό στο album. Ηχογραφήσαμε αυτά τα τραγούδια στο στούντιο του φίλου μας Florent Barbier στο Williamsburg. Αυτά είναι κομμάτια όπως τα “For A Smile” και “The Right Girl”. Στη συνέχεια, είχαμε την ευκαιρία να ηχογραφήσουμε και πάλι με τον Jorge Explosion στην Ισπανία τα κομμάτια με τα ορχηστρικά. Μετά ολοκληρώσαμε στο στούντιο του Jim Diamond στο Detroit, ίσως το αγαπημένο μας μέρος για να ηχογραφούμε. Έτσι, το άλμπουμ πραγματικά εξελίχθηκε όπως δουλεύαμε πάνω σε αυτό. Είμαι τόσο χαρούμενος με αυτό!
Το τραγούδι “Available”, το οποίο ανοίγει το άλμπουμ, ξεκινάει με ένα βιολί. Ήταν κάτι που είχατε σχεδιάσει ή ήταν κάτι αυθόρμητο;
Καλά, είναι δύσκολο να είναι αυθόρμητο για μια rock μπάντα να χρησιμοποιεί ορχηστρικά μέρη. Ο Keith πρότεινε την ιδέα σε μένα και στην αρχή νόμιζα ότι ήταν τρελός. Συνήθως αυτός είναι ο τρόπος για να καταστρέψεις ένα rock τραγούδι. Αλλά μου εξήγησε πως σκεφτόταν μπάντες όπως οι Move, το οποίο έβγαζε 100% νόημα. Το προφανές μέρος για μας για να ηχογραφήσουμε αυτά τα τραγούδια ήταν με τον Jorge στην Ισπανία. Έκανε εξαιρετική δουλειά.
Το τραγούδι “Remembering Ramones” είναι -προφανώς- μια αναφορά στους Ramones, όχι μόνο μουσικά αλλά και στιχουργικά. Όσον αφορά αυτό το τραγούδι, θα ήθελα να μοιραστείς μαζί μας μερικές αναμνήσεις και εμπειρίες από αυτή την καταπληκτική μπάντα, καθώς και να μας περιγράψεις την επιρροή που είχε σε σας ως μπάντα.
Οι μπάντες δεν επαινούν αρκετά τους Ramones για αυτά που τους χρωστάνε. Βλέποντάς τους, παρακίνησαν εμένα και τον Keith να σταματήσουμε επιτέλους να επιτρέπουμε σε άλλους ανθρώπους να μας αποτρέπουν από το να σχηματίσουμε μια μπάντα. Το τραγούδι περιγράφει αναλαμπές από ιδιαίτερες στιγμές από εκείνα τα χρόνια στο CBGB, να καθόμαστε μπροστά, θαυμάζοντας το πόσο επαναστατικοί φαίνονταν οι Ramones, αλλά για να είμαι πιο ακριβής, πώς τελικά κάνανε όλα τα πράγματα που θέλαμε να δούμε και να ακούσουμε σε μια μπάντα. Είμαι χαρούμενος για το ότι είχα αναφέρει πως πίναμε με τον Marty Thau μετά τις εμφανίσεις. Χάρηκε πολύ με αυτό πριν “φύγει” δυστυχώς.
“Hipster Heaven”. Πες μας λίγα λόγια γι ‘αυτό.
Είναι απλά ένα χιουμοριστικό τραγούδι που είναι η συνέχεια του “Destination Greenpoint”, αλλά περιγράφει πώς το φαινόμενο των hipster έχει πλέον ξεφύγει από τον έλεγχο. Αυτό είναι ένα από τα τραγούδια που ήρθε σε μένα σε ένα όνειρο, και κατάφερα να το θυμάμαι όταν ξύπνησα. Δεν θέλω να κολακεύσω τους εαυτούς μας πάρα πολύ αλλά κάποιος πρέπει να το κάνει, συνειδητοποίησα όμως ότι αυτό το άλμπουμ είναι λίγο όπως το “Face To Face” μας ή το “Village Green Preservation Society”, μόνο που έχουμε 2014 και είμαστε στο Μπρούκλιν.
Σε γενικές γραμμές, υπάρχει μια ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ στη μπάντα. Συμφωνείτε;
Ναι, ή θα είχαμε μια μεγάλη αίσθηση του χιούμορ ή δεν θα εξακολουθούσαμε να παίζουμε!
Τον Ιούνιο έρχεστε πίσω στην Ελλάδα. Πώς νιώθεις γι ‘αυτό;
Όπως είπα, πραγματικά ανυπομονούμε για την επιστροφή μας στην Ελλάδα, αλλά είμαι και πολύ απογοητευμένος, γιατί θα είμαστε μόνο στην Ελλάδα για περίπου 10 ώρες. Θα θέλαμε πολύ να δίναμε μερικές ακόμη συναυλίες και να είχαμε το χρόνο να αράξουμε με τους φίλους μας.
Από τη στιγμή που απαντάτε στο ελληνικό κοινό , θα ήθελα να μας μιλήσετε για ένα ελληνικό συγκρότημα με το οποίο είχατε συνεργαστεί στο παρελθόν . Όπως είναι προφανές , αναφέρομαι στους Last Drive , με τους οποίους συνεργαστήκατε για την παραγωγή του “Heatwave” το 1988 και επίσης , είχατε μοιραστεί τη σκηνή μαζί το ίδιο έτος. Ποιες ήταν οι εμπειρίες σας από αυτή τη συνεργασία;
Η συνεργασία με τους Last Drive ήταν μια από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μου, η οποία ήταν τουλάχιστον αρκετά περιπετειώδης! Είμαι πολύ υπερήφανος για τον δίσκο “Heatwave” , αν και εύχομαι να μπορούσα να είχα αφιερώσει περισσότερο χρόνο δουλεύοντας σε αυτόν. Είναι πλέον κλασσικός. Κι αστειεύομαι όταν λέω ότι έφαγα απλά σουβλάκι, προσπάθησα να δώσω πολλή ενέργεια όσο ήμουν με τη μπάντα.
Να περιμένουμε να σας δούμε και πάλι στο ρόλο του παραγωγού;
Αν κάποιος είναι τρελός ή αρκετά τολμηρός, εγώ θα το ήθελα πολύ.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80 ήσασταν ο παρουσιαστής του IRS Records Records Presents The Cutting Edge , στο MTV. Πώς θυμάστε σήμερα αυτή την εμπειρία στην τηλεόραση;
Καταπληκτική. Όπως είπα είχα περισσότερο από το συνηθισμένο πολυτάραχη ζωή. Καθημερινά, όταν οι άνθρωποι συζητούν για διάφορους σημαντικούς καλλιτέχνες, σκέφτομαι “αχ, την πρώτη φορά που ήταν στην εθνική τηλεόραση των ΗΠΑ, ήταν στο “The Cutting Edge”. Σαν χθες πο κάποιος έλεγε ότι ο Jack Black της Ehite Stripes έλεγε ότι χρωστούσε όλες τις ιδέες του στον Dexter Romwebber και στους Flat Duo Jets, και θυμάμαι να βάζω τον Dexter στην TV πριν καν σχηματίσει τους Jets. Κάθε φορά που γυρίζαμε ένα “Cutting Edge” show τσίμπαγα τον εαυτό μου και έλεγα, “προσπάθησε να θυμηθείς ότι αυτό συμβαίνει”!
Δεδομένου ότι είστε ένας έμπειρος μουσικός, πώς βλέπετε τα πράγματα στη μουσική σκηνή σήμερα σε σύγκριση με τις προηγούμενες δεκαετίες;
Wow, έμπειρος ναι, μουσικός δεν ξέρω. Υποθέτω ότι αν στέκεσαι εκεί αρκετό καιρό, τότε μπορείς να ονομάζεσαι μουσικός! Καλά η μουσική σκηνή είναι εντελώς διαφορετική, αλλά ακόμα η ίδια. Πάντα επέμενα ότι όλοι οι δίσκοι μας έπρεπε να κυκλοφορούν σε βινύλιο, όσο και αν παραπονιούνται οι δισκογραφικές εταιρείες. Και τώρα όλοι οι δίσκοι κυκλοφορούν σε βινύλιο και πάλι. Κοιτάξτε, υπάρχουν πολλές ευκαιρίες τώρα για τη μουσική και για νέες μπάντες να σχηματιστούν και να έχουν μέρη να παίξουν. Όταν σχηματίστηκαμε εμείς υπήρχαν μόνο δύο μέρη να παίξουμε: στο CBGB ή στο Max και γενικά, αν έπαιζες στο ένα, θα αρνιόντουσαν να σου κλείσουν να παίξεις στο άλλο!
Ποια είναι η άποψή σας για τη σημερινή Garage Punk αναβίωση;
Όπως είπα νομίζω ότι είναι σπουδαία, πολύ υγιείς, αλλά να σας πω την αλήθεια, δεν φαίνεται να κάνει τίποτα για να μας βοηθήσει. Τίποτα δεν το κάνει!
Πόσο σημαντικό είναι για μια Garage μπάντα να κρατήσει τον αυθορμητισμό της;
Απόλυτα. Τίποτα δεν είναι πιο βαρετό από το ολοκάθαρο απαρχαιωμένο garage rock!
Τι σας δίνει τη δύναμη να συνεχίζεται να προχωράτε μέχρι σήμερα;
Ότι είναι διασκεδαστικό, και η αγάπη των οπαδών μας. Αισθάνεσαι καλά όταν κάνεις τους ανθρώπους ευτυχισμένους.
Και μια τελευταία ερώτηση, πώς φαντάζεστε ότι οι άνθρωποι θα θυμούνται τους Flesthones σε 20 χρόνια από τώρα;
Θα θυμούνται να πάνε να δούνε τους Fleshtones την επόμενη φορά που θα είμαστε στην πόλη τους!
Hello Peter! How are you? First of all, I would like to discuss with you about your new album “Wheel of Talent”, which is amazing! What was it like during the recording sessions? Are you satisfied from the final result?
I’m really fine and looking forward to returning to Greece. Our recording sessions for Wheel Of Talent were all quite different. They started with an idea I had for a more acoustic oriented album. We recorded these songs at our friend Florent Barbier’s home studio in Williamsburg. These are tracks like For A Smile and The Right Girl. Then we had the chance to record again with Jorge Explosion in Spain, these are the songs with strings. Then we finished up at Jim Diamond’s studio in Detroit, maybe our favorite place to record. So the album really evolved as we were working on it. I’m extremely happy with that!!!
The song “Available”, which opens the album begins with a violin. Was it something you had planned or was it more spontaneous?
Well, it’s hard to be spontaneous for a rock band to use string sections! Keith proposed the idea to me and at first I thought he was crazy. usually this is the way to ruin a rock song. But he explained he was thinking of bands like the Move, which made 100% sense. The obvious place for us to record these songs was with Jorge in Spain. he did a great job.
The song “Remembering Ramones” is obviously, a reference to Ramones not only musically but also lyrically. Regarding this song, I would like you to share some memories and experiences from this amazing band as well as describe us the influence they had on you as a band.
Well not enough credit is given by bands to the Ramones for what they owe to them. Seeing them really movitated Keith and I to finally stop allowing other people to stop us from forming a band. The song describes flashes of special moments form those times at CBGB, sitting in the front, marveling at how revolutionary the Ramones seemed, but to be more exact, how they were finally doing all the things we wanted to see and hear in a band. I’m happy I had mentioned drinking with Marty Thau after the shows. He was very happy with this acknowledgement before he sadly passed away.
“Hipster Heaven”. Tell us a few words about it.
Well, it’s just a humorous song that’s a sequel to Destination Greenpoint, but describing how the hipsterized on has now gotten out of control. This is one of the song that came to me in a dream, and I managed to remember it when I woke up. I don’t want to flatter ourselves too much but someone has to do it, but it occurred to me that this album is a little bit like our Face To Face or Village Green Preservation Society, only it’s 2014 and Brooklyn.
Generally, there is a special sense of humor in the band. Do you agree?
Yes, we have a big sense of humor or we wouldn’t still be playing!
In June you are coming back to Greece. How do you feel about this?
Like I said, I’m really looking forward to returning to Greece, but also very disappointed as we will only be in Greece for about 10 hours. We would love to play a few more shows and have time to hang around with our friends.
Since you are responding to the Greek audience, I would like you to talk about a Greek band which you had worked in the past. As it is obvious, I am referring to Last Drive, with whom you worked in the production of “Heatwave” in 1988 and you also, had shared the stage with them the same year. What were your experiences back from this collaboration?
Working with the Last Drive was one of the best experiences of my life, which has been quite eventful to say the least! I am very proud of the Heatwave record, although I wish I could have devoted move time to working on it. It’s a classic. And I joke when I say I only ate the souvalki, I tried to put a lot of input while I was with the band.
Shall we expect to see you again in the role of the producer?
If someone is crazy or bold enough, I would love it.
During the ‘80s you were the presenter of I.R.S. Records Presents The Cutting Edge, at MTV. How do you remember today this experience on TV?
Totally amazing, like I said I’ve had more than the usual eventful life. Everyday, when people are discussing various important artists, I think, oh, the first time they were on national USA TV, it was on Tje Cutting Edge, like yesterday when someone was saying that Jack Black of the Ehite Stripes was saying he owed all his ideas to Dexter Romwebber and the Flat Duo Jtes, and I remember putting Dexter on TV BEFORE he even formed the Jets. Every time we filmed a Cutting Edge show I pinched myself and said, ‘try to remember this happening!’
Since you are an experienced musician, how do you see things in the music scene today in comparison with the past decades?
Wow, experienced yes, musician I don’t know. I guess if you hang in there long enough then you get to be called a musician! Well the music scene is totally different, but yet the same. I always insisted that everyone of our records be released in vinyl, no matter how much the record labels complained. And now all records are released in vinyl again. Look, there is lots of opportunity now for music and young band to form and have places to play. When we formed there was only two places to play, CBGB or Max’s and generally, if you played at one, they would refuse to book you at the other!
What’s your view on today’s Garage Punk revival?
Like I said I think it’s great, very healthy, but to tell you the truth, it doesn’t seem to do anything to help us. nothing does!
How important is it for a garage band to keep its spontaneousness?
Completely, nothing is more boring than purist archival garage rock!
What gives you the strength to keep on going until today?
It’s fun, and the love of our fans. It feels good when we make people happy.
And one last question, how do you imagine people will remember Flesthones 20 years from now?
They will remember to go see the Fleshtones the next time we are in town!