Alexi Laiho, ένα όνομα-μία ιστορία, για κάθε έφηβη, νεανίδα, κορασίδα metalού. Ψάξε και δες πόσα κοριτσάκια τον παντρεύτηκαν στα social media και φόρεσαν κορώνα στο profile τους το επίθετό του. Για να σοβαρευτούμε και να πάμε στην επόμενη ατάκα…”black metal for the masses”; Τι στα κομμάτια σκεφτόμουν; Ναι, οι Children Of Bodom έβαλαν πολλά παιδιά που έζησαν την εφηβεία τους στα early-mid 00s στο τρυπάκι του metal ή και του extreme ήχου. Και ας ακούγονταν δύο φορές πιο pop και 2 φορές λιγότερο ταλαντούχοι από συγκροτήματα όπως οι Dissection. Σαν ένα πρώτο βήμα ας πούμε. Τρανό παράδειγμα, αυτή η ψυχάρα ο Στέλιος στο λύκειο που χαθήκαμε αλλά τη μισή εβδομάδα φόραγε το μπλουζάκι στο σχολείο, εκτός από τη γυμναστική, αυτό και το Motorhead μπλουζάκι του αλλά και αυτό των Manowar. Με την ανάμνηση αυτή από το λύκειο, κάνουμε το τηλεφώνημα στην παγωμένη Φινλανδία, όπου στην άλλη άκρη της γραμμής, ένας φοβερά ορεξάτος και ομιλητικός άνθρωπος σηκώνει το τηλέφωνο…
Γεια σου Alexi και καλωσόρισες στις σελίδες του Rockin’Athens.gr. Είμαστε στο 2013, μετά την κυκλοφορία του “Halo Of Blood” και οι Children Of Bodom ξεκινούν το “Halo Over Europe Tour” -σ.σ. η συνέντευξη έγινε στις 13 Σεπτεμβρίου, λίγες ώρες πριν το πρώτο show στο Turku της Φινλανδίας-, μία περιοδεία με πολλές ημερομηνίες. Πόσο δύσκολο είναι για μία μπάντα σήμερα, να πραγματοποιήσει tour με σχεδόν καθημερινά shows και όχι τα tours του Σαββατοκύριακου που γίνονται όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια;
Η περιοδεία αυτή περιλαμβάνει πολλές ημερομηνίες γιατί είμαστε ένα συγκρότημα που μας αρέσει το tour και έχουμε κυριολεκτικά “σκιστεί” στις περιοδείες όλα αυτά τα χρόνια. Τα album δεν πουλάνε πια και, είτε μας αρέσει είτε όχι, μία μπάντα πρέπει να ταξιδέψει και να είναι εδώ και εκεί συνεχώς αλλιώς ο κόσμος θα την ξεχάσει…
Πέρασαν 16 ολόκληρα χρόνια από το πρώτο σας album και 20 από την δημιουργία σας…Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, με ποιο τρόπο κατά τη γνώμη σου οι Children Of Bodom επηρέασαν τον metal κόσμο;
Μιλώντας προσωπικά αλλά και για τα υπόλοιπα παιδιά της μπάντας, δεν θέλουμε να κοιτάμε το παρελθόν ή να κάνουμε σχέδια για το μέλλον αλλά μένουμε προσηλωμένοι στο παρόν. Αλλά, όπως είπα, έχουμε δουλέψει σκληρά για αυτό και έχουμε περάσει πολύ χρόνο στο δρόμο όλα αυτά τα χρόνια, οπότε είμαστε σίγουρα χαρούμενοι που είμαστε εδώ.
Κατά τη γνώμη μου, όμως, οι Children Of Bodom ήταν από τις πρώτες μπάντες που έφεραν το black metal ή στοιχεία του, στις μάζες και ειδικά με συγκροτήματα όπως εσείς, η μουσική αυτή εισήλθε και στο γυναικείο ακροατήριο. Αυτή η διείσδυσή σας, σας έδωσε τελικά και ένα μεγάλο κομμάτι της επιτυχίας σας;
Οπωσδήποτε ένα μέρος της επιτυχίας των Children Of Bodom οφείλεται και σε αυτό, ειδικά σε μία μουσική που κυριαρχείται από το αντρικό φύλο. Ωστόσο, μιλώντας σε κόσμο, άκουσα και διαπίστωσα ότι πολλοί ήρθαν σε επαφή με το metal ή και με το extreme metal λόγω των Children Of Bodom και σίγουρα αυτό είναι κάτι παραπάνω από κολακευτικό για εμάς.
Καλές κριτικές και αντιδράσεις στο “Halo Of Blood” από ό,τι βλέπω και, κατά τη γνώμη μου, το album σας στρέφεται σε έναν πιο κλασικό black metal ήχο, με ψήγματα του κυρίαρχου ήχου των Children Of Bodom. Τι προσθέτει αυτό το album, θεωρείς, σε ό,τι έχετε κάνει τόσα χρόνια;
Το ζήτημα είναι ότι αυτό που ακούς, είναι εμπνεύσεις “της στιγμής”. Όταν ξεκινάμε τη διαδικασία ενός album δεν σχεδιάζουμε και δε λέμε πρέπει να γίνει αυτό και εκείνο και, προσωπικά, προσπαθώ να μπλοκάρω τέτοιες σκέψεις από το να μπουν στο μυαλό. Η προσπάθειά μας επικεντρώνεται στο να βγάλουμε μουσική από τα πρώτα πράγματα που μας έρχονται στο μυαλό και ίσως μόνο έτσι μπορείς να βγάλεις κάτι φρέσκο που ακούγεται ότι βγαίνει αβίαστα και μέσα από την καρδιά σου.
Φινλανδία και Σκανδιναβική Χερσόνησος γενικά, κατάφεραν να μας δώσουν πολύ όμορφη μουσική τα τελευταία 25 ίσως χρόνια, σε όλα τα μήκη και τα ύψη του rock και του metal. Νιώθεις ότι είστε μέρος αυτής της επιτυχίας;
Ναι και νομίζω ότι αυτή η επιτυχία χτίστηκε σταδιακά όλα αυτά τα χρόνια. Όταν ξεκινήσαμε, θέλαμε να γυρίσουμε την Ευρώπη αλλά πρώτα παίξαμε στις γειτονικές χώρες πριν φτάσουμε σε όλη την Ευρώπη. Όπως είπα, πρέπει να είσαι πάντα εδώ και εκεί και να μην κάνεις διαλείμματα ποτέ. Όταν δεν είμαστε σε περιοδεία, πάντα θα καταλήξουμε στο studio για να δουλέψουμε ακριβώς γιατί είναι τόσες πολλές οι μπάντες εκεί έξω και είναι εύκολο να ξεχαστείς…για αυτό και είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε τις συναυλίες στη χώρα μας και τις γειτονικές.
Οι Children Of Bodom κατάφεραν να είναι από τις ελάχιστες εξαιρέσεις και κατάφεραν να έχουν ένα σχεδόν όμοιο lineup όλα αυτά τα χρόνια και κράτησαν μία σταθερή πορεία στους δίσκους τους, χωρίς μεγάλα χρονικά κενά από τη μία κυκλοφορία στην άλλη. Θα σε ρωτούσα πώς αυτή η σταθερότητα και η αξιοπιστία σας, επηρέασε την πορεία σας αλλά νομίζω ότι ήδη απάντησες!
Ναι! Αλλά για να μιλήσουμε συγκεκριμένα για το lineup, οι περισσότεροι από εμάς, παίζουμε τόσα πολλά χρόνια και είμαστε παιδικοί φίλοι, δηλαδή μεγαλώσαμε μαζί και για αυτό είναι τόσο σημαντικό να είμαστε ενωμένοι και να παραμείνουμε μία οικογένεια. Αυτό ισχύει και για το crew μας, που έχει παραμείνει σχεδόν το ίδιο δεν ξέρω και εγώ για πόσο…αυτό που είπες, η συνέπεια στις κυκλοφορίες μας, δείχνει ότι όλοι είναι αφοσιωμένοι στο συγκρότημα και ζουν για αυτό δίνοντάς ό,τι έχουν. Νομίζω ότι είμαστε τυχεροί σε αυτό το κομμάτι, ότι ακόμη διασκεδάζουμε με αυτό που κάνουμε.
Πάμε ξανά στο “Halo Of Blood”…αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι οι διαφορές στη φωνή σου και τον τρόπο που τραγουδάς σε σχέση ας πούμε με το “Hatebreeder” που σε άκουσα πρώτη φορά. Είναι θέμα χρόνου που περνάει, μία πιο ώριμη προσέγγιση ή απλά μια διαφορετική προσέγγιση;
Νομίζω ότι είναι το γεγονός ότι η φωνή μου έχει περάσει από αρκετές περιοδείες αλλά και θέμα εμπειρίας όταν κάνεις αυτή τη δουλειά, τόσα χρόνια. Ωστόσο, δεν προσπάθησα ποτέ να ακουστώ διαφορετικός από το “Hatebreeder” για παράδειγμα αλλά νομίζω ότι είναι απλά η φυσική εξέλιξη της φωνής μου αυτό που ακούς.
Φαντάζομαι όμως ότι χρειάστηκε αρκετή φροντίδα η φωνή σου έτσι; Κάτι, σίγουρα δύσκολο αλλά πολύ σοβαρό για κάθε metal τραγουδιστή…
Ακριβώς, είναι αυτό που λένε, ότι το σώμα σου είναι το μουσικό σου όργανο και πρέπει να το προσέχεις. Μερικές φορές όμως, ακόμη και έτσι, μπορεί όλα να γίνουν σκ@τ@! Και δεν μπορείς απλά να αλλάξεις μπαταρίες ή να το επισκευάσεις. Αν ο λαιμός σου είναι σε χάλια κατάσταση, δεν μπορείς και να το διορθώσεις έτσι; Αλλά πρέπει να προσέχεις. Ευτυχώς, είχα την τύχη να μη χάσω ποτέ τη φωνή μου, παρότι είναι εύκολο να συμβεί, αλλά είναι και θέμα εμπειρίας, δεν ζορίζω τόσο πολύ τα πράγματα πια…όταν ήμασταν πιο νέοι, μετά την περιοδεία για το “Something Wild” έχανα τη φωνή μου μετά από δύο τρία shows αλλά αυτό δεν συμβαίνει πια.
Υπάρχουν όμως τραγουδιστές, τα έχεις δει και εσύ και εμείς ως θεατές, που χάνουν τη φωνή τους μετά από περιοδείες ή ακόμη και μετά από 5-6 τραγούδια σε ένα show, σου εύχομαι να μην το ζήσεις ποτέ βέβαια αλλά πώς θα αντιδρούσες αν συνέβαινε;
Θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή αλλά πρέπει πάντα να προσέχεις, ένα κρύωμα ή κάτι τέτοιο μπορεί να φέρει δυσκολίες και σίγουρα πρέπει να μείνεις μακριά από το “hard liquor” που λέμε, ειδικά τη vodka (γέλια) αλλά και το κάπνισμα, σίγουρα τα πράγματα το επόμενο πρωί θα είναι σκ@τ@ και θα το μετανιώσεις! Η δική μου συνταγή είναι μια μεγάλη κουταλιά μέλι την ημέρα γιατί σίγουρα είναι ένα λιπαντικό για τις φωνητικές χορδές αλλά είναι το μόνο που έχω να προτείνω! Γενικά, πρέπει να προσέχεις.
Ο κόσμος δεν διαβάζει τόσο τα δελτία τύπου και τις ανακοινώσεις/δηλώσεις πριν από κάποιο album. Αλλά αυτή η αναφορά σε “κρυφή τοποθεσία” όπου έγιναν οι ηχογραφήσεις έφερε κάποια ερωτήματα. Τι νόημα είχε αυτή η περιγραφή;
Δεν υπήρχε κάποιο ιδιαίτερο νόημα αλλά ηχογραφήσαμε τον δίσκο στα σπίτια μας και σίγουρα δε θα θέλαμε να δώσουμε τις διευθύνσεις μας δημοσίως και να έχουμε κόσμο να περνάει έξω από τα σπίτια μας από περιέργεια (γέλια) !
Βλέποντας την οικονομική κατάσταση της χώρας μας, η συναυλία σας είναι από τα major events αυτού του χειμώνα. Πώς νιώθετε για αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι ακούμε πολλά πράγματα για τις άσχημες καταστάσεις που εκτυλίσσονται στη χώρα σας αλλά την τελευταία φορά που ήρθαμε, κατάφερε να μας δει πολύς κόσμος, κάτι πολύ ωραίο αφού το κοινό σας είναι από τα αγαπημένα μας και τα πράγματα πάντα θα ξεφύγουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο! Σίγουρα ανυπομονούμε για τα shows μας στην Ελλάδα και σίγουρα θα περάσουμε καλά.
Στα tour dates βλέπουμε τις κλασικές επιλογές, Ηνωμένο Βασίλειο και Γερμανία αλλά βλέπουμε και άλλες, πιο φτωχές χώρες…θα έλεγες ότι αντιλαμβάνεστε κάποια διαφορετική προσέγγιση του κόσμου από αυτές τις χώρες προς εσάς;
Ναι, είναι πραγματικά ενδιαφέρον όταν βλέπεις αυτές τις διαφορές, ειδικά στην Ανατολική Ευρώπη όπου ο κόσμος ζει το show, ξεφεύγει πολύ περισσότερο και τελικά το εκτιμά περισσότερο. Ο κόσμος στη Γερμανία είναι χορτάτος από συγκροτήματα και χώρες όπως η Ρουμανία, που μου έρχεται πρώτη στο μυαλό, δείχνουν περισσότερη εκτίμηση και δεν παίρνουν για δεδομένο ότι πάμε εκεί και παίζουμε για αυτό και σίγουρα είναι πιο διασκεδαστικό και για εμάς να βρισκόμαστε σε αυτές τις χώρες.
Ποια ήταν τα αγαπημένα σου κομμάτια από το “Halo Of Blood”;
Αλλάζει συνέχεια αυτή η λίστα αλλά πάντα καταλήγω στα “Halo Of Blood”, “Dead Man’s Hand On You” και “One Bottle And A Knee Deep”.
Κοιτώντας τα tracklists, πάντα καταλήγετε να πετάξετε μέσα και ένα τραγούδι με σαφή αναφορά στο όνομα της μπάντας. Είναι κάτι που κάνετε για πλάκα;
Είναι όντως μία παράδοση που κρατούσαμε από το πρώτο μας album αλλά έσπασε στο προηγούμενο album όπου ξεχάσαμε να το κάνουμε οπότε μπορείς να πεις ότι τα σκ@τώσαμε λίγο! Αλλά νομίζω ότι είναι ένα σήμα κατατεθέν μας!
Απόψε, λοιπόν, είναι ο πρώτος σταθμός της περιοδείας σας. Συναισθήματα; Προσδοκίες; Είναι πιο δύσκολο να παίξεις εντός ή εκτός έδρας;
Σίγουρα είναι διαφορετικό αλλά συνήθως το πιο δύσκολο show μας είναι στην πόλη μας, το Ελσίνκι, για πολλούς και διάφορους λόγους. Αλλά, στο τέλος της ημέρας βλέπουμε ότι είναι ακόμη πολύ ωραία η ατμόσφαιρα
Alexi, σε ευχαριστώ πολύ και θα σε αφήσω να ξεκουραστείς για απόψε! Καλή τύχη στην περιοδεία σας!
Σε ευχαριστώ και εγώ πάρα πολύ, να έχεις μια όμορφη μέρα!
—————————————————————————————————————————————————————————————————–
English Version
Hello Alexi and welcome onboard Rockin’Athens.gr. 2013. After releasing “Halo Of Blood”, COB are on their way to embark on “Halo Over Europe Tour”, a tour that contains a lot of dates. How difficult is for a band nowadays, to get things done and manage to give shows almost every day, given the fact that shows of most tours are taking place on weekends?
“Hallo Over Europe Tour” has a lot of dates because Children of Bodom is a band that likes to tour and we’ve tour our asses off all these years. Albums don’ t sell anymore, so whether you like it or not, a band has to travel a lot to make it big and you have to be around all the time or else people will forget about you.
It’s been sixteen years since Children Of Bodom’s first album and twenty years since the original formation of the band. After all these years, in what way do you think, COB have influenced the metal world?
Me personally and the rest of the guys, we don’t tend to look in the past or the future and plan things but we always focus on the present. But, as I’ve said, we’ve worked a lot for this and we’ve been touring our asses off all these years, so we’re really happy to be here now.
In my opinion COB, was one the first bands that actually brought black metal to the masses. To be more specific, black metal gained a serious advance in the female audience with bands like you. Do you think that, in any way, this infiltration into the female metal audience, gave COB a great deal of success?
Yes, of course Children Of Bodom’s success in the female metal audience is a part of our success, especially in this music that mostly guys hear a lot. However, I’ve been talking to people that say I was into metal or into extreme metal before I listened to Children of Bodom and it’s very flattering for us to here something like that.
“Halo Of Blood” managed to gain a great deal of positive reviews and opinions. In my opinion, this album is tuned in a more classic black metal sound, sprinkled with some of the COB music over the years. What do you think this album adds to COB music over the years?
Well the thing is that it’s what came out of “the moment”. When we start writing an album we don’t plan ahead and say we should do something like this or that, I try in any way to block these thoughts out of my mind during the process. I always try to make music with the first things that come to my mind and I think it’s the only way to produce fresh music that sounds natural and straight from the heart.
Finland and Scandinavia in general, managed to give us some great music over the last 25 years in all aspects of rock and metal music. After all this time, how do you feel that COB has been a part of this success?
Yeah, it’s been building up over the years. When we started and I mean the early years of Children of Bodom we’ve always been wanting to tour Europe but we started playing gigs in the other Nordic countries before reaching the rest of Europe. As I’ve said, you have to always be around and not take breaks from anything. When we are not on tour, we always hit the studio and you have to work all the time ’cause there are so many bands out there and if you disappear for a while maybe people will forget about you. That’s why we it’s important for us to play in our home country and the other nordic countries.
COB has been one of the few bands that managed to sustain a relatively stable lineup and a certain consistency in their albums, releasing albums with 2-3 years difference between them. How did this stability and consistency influence your course over the years, but I think you already answered that!
Yeah! But as far as the lineup goes, most of us have been playing together for so many years and we are childhood friends, I mean we grew up together and that’s why it’s been so important for us to stick together and stay a family. That goes also for our crew, we’ve had almost the same crew for…I don’t know forever! These things that you said, the consistency of the albums, proves that everyone is so dedicated and everybody lives for COB and nobody is holding back. I guess we are lucky that way, that everyone still has fun doing what they do.
Back to “Halo Of Blood”, I can tell that there are differences on your vocal approach. Is it a result of years gone by that dictate a different, more mature approach or just a choice that can be considered just as a different approach?
I think it’s a matter of my voice and what’s happening after touring all these years but it’s also a matter of more experience when doing this for such a long time, it plays a serious part too you know. However, I’ve never tried too hard to sound like a different singer from “Hatebreeder”, for example, but it’s just my voice developing to this point just naturally.
I think you’ ve had to pretty much take care of your voice during the years right? Something pretty hard but serious for every metal singer…
Yeah, it’s what they say, you use your body as an instrument and you have to take care of but sometimes it’s all just fucked up! And it’s not like you can really change batteries or fix it up. If your throat gets fucked up, you can’t pretty much do anything about it right? So it’s very important to take care…luckily enough I’ve almost never lost my voice, although it can happen, but it’s also a matter of experience. I don’t tend to strain my throat too often. When we were younger, after the “Something Wild” tour, I would lose my voice after every two or three shows but nothing like that happens now.
After all these years you’ve seen and we’ve seen so many singers losing their voices at the end of tours or even after 5-6 songs, I hope you never experience something like that, but how would you imagine dealing with it?
It could happen from time to time but you always have to take care, make sure you don’t get a cold or anything and really really stay away from hard liquor, especially vodka haha, it will really get fucked up in the morning and no smoking of course. My recipe is to take a fullspoon of honey everyday cause it lubricates the vocal chords but pretty much this is all I’ve got! On the whole, you have to take care.
People don’t tend to give attention to pre album press releases nowadays. However the “undisclosed location” statement made people wonder. Why “undisclosed location” ?
There wasn’t really any meaning or reason to all that but we recorded our music in our homes so we kind of didn’t want to give away where we live hahaha! Surely, we didn’t want people hanging around outside our houses so that’s pretty much it!
What were your favorite tracks off “Halo Of Blood” ?
It changes a lot but I always end up to the “Halo Of Blood” song, “Dead Man’s Hand On You”, “One Bottle And A Knee Deep”.
Seeing the names of the songs over the years, you always end up putting something that reminds the name of the band. Is this just for the fun of it?
It’s a tradition that we’ve had since the first album, except the previous one which didn’t have a lake bodom song just because we forgot…that kind of fucked it up! But I think it’s our trademark!
Given the economic situation that our country goes by, Children Of Bodom’s concerts in November are considered to be on the major events of this winter. How do you feel about that?
Yeah, actually someone did told me that things are pretty fucked up there and last time we came we saw a lot of people there, which was really nice cause the Greek audience is one of our favorites. Things always get pretty crazy! We’ re looking very very much forward to the shows in Greece and it will be a lot of fun.
In the tour dates we can see the traditional UK and Germany dates but we can also see many other countries, poorer countries…would you say that there are differences on the approach of the audiences towards bands?
Yeah, it’s really interesting to notice that people outside UK and Germany, especially in Eastern Europe really seem to be much more into the show, a lot crazier and a lot more appreciative. People in Germany or UK see bands play all the time there…countries like Romania so much more appreciation and don’t take for granted that we are there to play and it’s a lot more fun to play there.
First show of the tour, tonight? Any feelings or expectations? Is it more difficult to play in your home field or play away?
It sure is different but usually the most difficult crowd to play is in our home town Elsinki, but for many other reasons. At the end of the day, it’s pretty cool…
Is it like a confidence boost to begin from home?
It’s more convenient to begin from home I would say and end up home, for example our last show is in Talin and it’s easy to pick up a ferry and go home and nowadays flying and airports and all that goes with is such a pain in the ass…
I’ll leave you to rest now Alexi for tonight’s show! Good luck on your tour!
Thank you very much, have a good day!